Postępowanie uproszczone zostało uregulowane w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w artykułach od 118 do 122. Wprowadzenie tego postępowania do procedury sądowoadministracyjnej ma na celu uproszczenie, a w konsekwencji przyśpieszenie rozpoznawania spraw przez sądy. Uproszczenie procedury polega na tym, iż sąd rozpoznaje sprawy na posiedzeniu niejawnym w składzie trzech sędziów.
W postępowaniu uproszczonym można rozpoznawać niżej wymienione kategorie spraw:
sprawy, które zostały zakwalifikowane jako skargi na decyzje lub postanowienia dotknięte wadą nieważności, o której mowa w art. 156 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach albo wydane zostały z naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania;
sprawy, w których strona zgłosi wniosek o skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym, a żadna z pozostałych stronw terminie czternastu dni od zawiadomienia o złożeniu wniosku nie zażąda przeprowadzenia rozprawy;
sprawy, w których przedmiotem skargi jest postanowienie wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienie rozstrzygające sprawę co do istoty oraz postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
sprawy, których przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania. Ponadto sprawa może być również rozpoznana w trybie uproszczonym w przypadku, gdy organ nie przekazał sądowi skargi mimo wymierzenia grzywny, sąd może na żądanie skarżącego rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego odpisu skargi, gdy jej stan faktyczny i prawny nie budzi uzasadnionych wątpliwości;
sprawy, w których przedmiotem skargi są decyzje wydane w postępowaniu uproszczonym regulowanym w dziale II w rozdziale 14 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego;
sprawy w których organ nie przekazał sądowi skargi mimo wymierzenia grzywny, a które na żądanie skarżącego mogą być rozpoznane na podstawie na podstawie nadesłanego odpisu skargi, a gdy stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie budzi uzasadnionych wątpliwości.